ΤΗ ΜΟΡΦΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΚΑΤΑΓΩΓΗ ΤΟΥ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ
Λέγεται ότι ήταν λευκός και ξανθός.
Κατά καιρούς ένα γλυκό κοκκίνισμα
κάλυπτε τα μάγουλα και το στήθος του.
Τα μάτια του ήταν υγρά κι αστραφτερά
και γαλήνη σκέπαζε το πρόσωπό του.
Το ανάστημα του Αλέξανδρου ήταν μέτριο,
είχε ορμητικό και δυνατό βάδισμα,
και εκ γενετής έγερνε λίγο προς τον αριστερό του ώμο.
Την κλίση αυτή του κεφαλιού του αργότερα
ήξερε να την κρύβει ο αγαλματοποιός Λύσιππος
γι’ αυτό μόνο σ’ αυτόν τον καλλιτέχνη επιτρεπόταν
να κατασκευάζει ανδριάντες του Αλέξανδρου.
Ο περίφημος ζωγράφος Απελλής τον ζωγράφιζε άριστα με τον χρωστήρα,
αλλά τον παρίστανε πιο μελαχρινό απ’ ό,τι ήταν στην πραγματικότητα,
κάτι το οποίο δυσαρεστούσε αρκετά τον Αλέξανδρο.
Από το στόμα και γενικά απ’ όλο το σώμα του
Αλέξανδρου έβγαινε κάποια ευχάριστη μυρωδιά
που εξαπλωνόταν και στους χιτώνες του …
Αυτή η φυσική θερμότητα του σώματος έκανε τον
Αλέξανδρο γενναίο, ορμητικό,
τολμηρό και όμοιο σε όλα γενικά με τον Αχιλλέα,
τον γενναίο πρόγονό του,
του οποίου αγωνιζόταν με
κάθε τρόπο να μιμείται τα κατορθώματα.
(Ο ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΘΥΣΙΑΖΕΙ ΣΤΟΝ ΤΑΦΟ ΤΟΥ ΑΧΙΛΛΕΑ)
Αργότερα στις πολεμικές επιχειρήσεις
τον Αχιλλέα είχε ως πρότυπο και παράδειγμα.
Οι αρχαίοι έδιναν μεγάλη αξία
στην καταγωγή από αρχαία γένη και ήρωες.
Ο ίδιος ο Αλέξανδρος από μικρό παιδί ακόμα
υπερηφανευόταν γιατί από τον πατέρα του
είχε πρόγονο τον Ηρακλή,
κι από την μητέρα του τον Αχιλλέα,
κι επομένως και τον Πηλέα και τον Αιακό.
Απόδοση κειμένων Ευγενία Κούκουρα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου